از خواص بادیان یا انیس ستاره ای غافل نشوید

آشامیدن آب پخته آن با آب عسل جهت بواسیر نافع و آشامیدن پخته آن جهت رفع زردی رخسار زن زائیده مفیداست.
بادیان یا انیس ستاره ای
عربی: انیسون نجمی
ترکیب
دانه این گیاه دارای موسیلاژ، قند و اسانس است که بعد از استخراج آن کنجاله حاوی ۲۳درصد روغن، ۱۱درصد پروتئین، ۵/۵۰درصد قند (۱۳)+ درصد مواد معدنی و گلوسید است که حاوی اسید آلی مانند کومی نیک (تتراهیدروکسی هگزا هیدرو بنزوئیک) و شیکمیک (تری هیدروکسی تتراهیدرو بنزوئیک) است.
اسانس آن حاوی آنتول (۸۰درصد) + متیل کاویکول و انیس آلدئید و ستون و اسید انیسیلیک + کربورهای ترپنیک مثل لیمونن، دی پانتن یا (دی پینن؟) و فلاندرن و آلدئیک استون آندزیک است. آنتول آن به فرمول C10H12O ماده اصلی اسانس است که در انیس ستاره ای، رازیانه و انیسون دیده می‌شود و در عطر سازی صابون و گرد دندان سازی و عکاسی بکار میرود. روغن فرار نیز جزو این اسانس است.
مشخصات
گیاهی است یکساله، یک متر، برگها باریک، و خوشبو، ساقه چهارگوش، گل‌های آن سفید و تخم آن در غلافی ظریف و طویل از تخم رازیانه کوچکتر و سبز تر، مایل به سفیدی و کمی مثلث شکل که روی پوست آن خط طولی تیره وجود دارد گلها ۳ کاسبرگ دارد، از خارج سفید و از داخل قرمزند.
داخل جام، پرچم زیاد دارد که اطراف، مادگی مرکب از ۱۲ -۹ بر چه آزاد را فرا گرفته اند. اینها از راه قاعده خود پیوستگی مختصر داشته پس از نمو به میوه تبدیل می‌شوند که مرکب از ۱۲- ۱ فولیکول است. قطعات مذکور چون به وضع عمودی در طول محوری به شکل ستاره قرار گرفته اند به آن انیس ستاره ای گویند. رنگ میوه خاکستری قرمز و بر اثر خشک شدن سخت و چوبی میشود. میوه رسیده آن را بادیان گویند که شبیه بوی رازیانه است
گونه‌های دیگر بادیان
بادیان ژاپنی که میوه اش از فولیکول‌های کوچک و نابرابر تشکیل شده دارای ماده سمی به نام سیکمین است و نوعی ماده اسیدی به نام اسید شیک میک بدست آمده است
– Michelia champaca در جاوه که گلهای آن تحت اثر بخار آب اسانسی با بوی معطر است
رویش
درکشورهای مثل: شوروی، آلمان و ترکیه و حتی هند کاشته و تولید می‌شود. بیشتر در چراگاه‌ها و شیب آهکی و زمین‌های رسی می‌روید.
مقدار مورد استفاده
مقدار مصرف آن ۱-۴ گرم در هزار گرم آب، دم کرده که در طول روز مصرف می‌شود و تنطور ۲۰-۵ گرم در اشخاص بالغ در روز (که یک واحد انیسون در ۵ واحد الکل ۸۰ درجه ۱۰ روز خیسانده صاف کرده مصرف می‌کنند)
عوارض
مقدار زیادش باعث ایجاد لرزش، رعشه، تشنج صرعی می‌شود و نوع ژاپنی ان که کوچکتر است بسیار سمی است و بعنوان تقلب در آن افزوده میشود
خواص
از نظر حکمای قدیم این گیاه گرم و خشک است و دم کرده آن به عنوان مسکن دردهای معده و سردرد و همچنین زیاد کردن شیر و ادرار و عرق و روشن ساختن رنگ رخسار مفید است و اگر گرد آن را با مسواک به دندان‌ها بمالند، برای جلای دندان و رفع بدبویی دهان مفید است.
جویدن آن برای سردردهای سرد و رفع درد سینه و باز کردن گرفتگی کبد، طحال، کلیه، مثانه و خرد کردن سنگ مثانه و تقویت نیروی جنسی مفید است و آشامیدن آب پخته آن با آب عسل جهت بواسیر نافع و آشامیدن پخته آن با شکر جهت رفع زردی و رخسار زن زائیده مفید است و در سرسام سرد که آن از بسیار خوردن میوه و طعام سرد است و مفاصل به روغن قسط مالیدن و اگر تب آید پونه کوهی و زوفای خشک و تخم کرفس در او پخته و…
طبق نظر نویسندگان معاصر این گیاه دارای اثر مقوی معده، بادشکن، زیاد کننده ترشحات شیر است. به علت تاثیری که روی دستگاه عصبی ماهیچه ای دارد در دردهای معیل، روده‌های و رفع انقباضات دردناک این اعضا بکار می‌رود. در موارد اسانس انیس اثر ضد نفخ دارد و خلط آور ملایم است و جهت رفع سرفه‌های ناشی از تحریک لوزتین یا بصورت مخلوط با محلول‌های مختلف مصرف می‌شود از تیزان ان برای رفع التهابات مخاط‌ها و نفخ و دیگر اختلالات معده استفاده می‌شود
مواد مؤثره موجود در میوه اشتها آورند و سبب هضم غذا و برای درمان دل درد و معالجه نفخ شکم و گلو درد و در صنایع شیرینی سازی و نوشابه سازی کاربرد دارد. ظاهرا اسانس میوه خاصیت آنتی بیوتیک دارد و از اسهال جلوگیری می‌کند و در دردهای معدوی و انقباضات دردناک به کار می‌رود.