در حقیقت بره موم درمانی طبیعی برای بیماری‌های لثه، بوی بد دهان، بیماری‌های دندان و غشای مخاطی است. به بیان ساده‌تر، بره موم دوست خوبی برای بهداشت دهان است. به همین خاطر ما در این مقاله از آهوتا به بررسی خواص بره موم برای دهان و دندان می پردازیم.
دندانپزشکی جزو حوزه‌هایی است که بره موم را به عنوان یک محصول درمانی قابل اعتماد پذیرفته اند. این حوزه، بیشترین تحقیقات علمی را داشته و اکنون بره موم در تخصص‌های مختلف دندانپزشکی مانند بهداشت دهان، التهاب لثه و پاتولوژی غشاهای مخاطی دهان، جراحی دهان، ارتودنسی، دندانپزشکی ترمیمی، ریشه‌درمانی و دندانپزشکی پروتزی (دندان مصنوعی) بکار برده می‌شود.
زنبورها بره موم را از گیاهان مختلف، در مناطق دارای آب و هوای معتدل، عمدتاً از گیاه صنوبر جمع آوری می کنند. علاوه بر درمان مشکلات دهان و دندان، خواص ضد میکروبی بره موم شامل فرمولاسیون هایی برای انواع سرماخوردگی (عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی، سرماخوردگی معمولی و عفونت های شبه آنفولانزا)، بهبود زخم ها، درمان سوختگی ها، تسکین آکنه، هرپس سیمپلکس و زگیل تناسلی و نورودرماتیت است.
بهداشت دهان
به دلیل خواص آنتی‌بیوتیک بره موم، بهداشت دهان و دندان با بره موم می تواند اثر بخش باشد. این ماده میکروب‌های بیماری‌زای مختلف مانند باکتری‌ها، قارچ‌ها و ویروس‌ها را درون دهان مهار می‌کند. به همین دلیل است که می‌توان بره موم را یک ماده ضد باکتری دانست که با موفقیت برای مقابله با مشکلات پاتولوژیک دندانپزشکی مورد استفاده قرار داد که این مشکلات عبارتند از:
– تشکیل پلاک دندان
– آسیب‌ها و زخم‌های دهان
– ورم ناشی از آفت یا استفاده از دندان مصنوعی
– پارادونتوزیس
– التهاب لثه
– ورم لثه
– حساسیت شدید دندانی
– پوسیدگی دندان
– ورم دهان ناشی از باکتری کاندیدا
آزمایشات زیادی وجود دارند که در محیط آزمایشگاهی بر روی موش‌ها یا بصورت بالینی بر روی انسان انجام شده اند. تمام این آزمایشات، نتایج مثبتی در جهت کاهش پلاک باکتریایی از خود نشان داده‌اند. بافت نرم و لثه‌ای پیرامون ایمپلنت‌های دندانی، مستعد هجوم باکتری‌ها و واکنش‌های التهابی به دلیل ساختارهای بافتی پیچیده هستند.
تحقیق
در سال ۲۰۱۳، وبسایت pubmed تحقیقی با عنوان «فعالیت بیولوژیکی خمیردندان‌های حاوی بره موم بر بهداشت دهان در بیمارانی که برای تقویت ایمپلنت دندانی خود از اصلاح پروتز دندانی استفاده کرده‌اند» توسط موراویِچ و همکارانش را منتشر کرد. این تحقیق جهت بررسی اثر عامل بهداشتی حاوی بره موم باکاریس بر روی مولفه‌های گزینشی سلامت دهان، میکروفلورای دهان و مشکل در سلامت لثه انجام دادند.
۱۶ نفر که تحت اصلاح پروتز دندانی پس از ایمپلنت دندان مصنوعی قرار گرفته بودند، انتخاب شده و بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که یکی از گروه‌ها یک خمیردندان با فرمول جدید حاوی بره موم (۳ درصد (CA)) دریافت کرده و گروه دیگر به عنوان گروه شاهد (CC)، هیچ ترکیب فعالی دریافت نکرد.
شاخص تقریبی پلاک (API)، شاخص سلامت دهان (OHI، جزء باقیمانده) و شاخص خونریزی شیاری (SBI) در سه مرحله متوالی ارزیابی شدند. در طول اولین و آخرین معاینات، واک کننده‌هایی به منظور تلقیح میکروبیولوژیک مورد استفاده قرار گرفتند.
مشخص شد که خمیردندان حاوی بره موم، در بهبود سلامت و بهداشت دهان و بروز ورم لثه ناشی از پلاک دندانی، بسیار موثر است.
نتیجه‌گیری
بره موم حاوی خواص ضدباکتریایی را می‌توان به عنوان داروی کمکی در کنار سایر مواد در افراد دارای ریسک بالای مشکلات مربوط به لثه، در مقابل میکروفلورای بیماری‌زای دهان استفاده نمود. بوی بدن دهان نوعی تنفس ناخوشایند است که تا حد زیادی به سلامت حفره دهان ارتباط دارد. یکی از دلایل بوی بد دهان، محصولات ثانویه تجزیه میکروارگانیزم‌های موجود در دهان است.
میکروب‌های مرتبط با ایجاد بوی بد دهان عبارتند از:
– باکتری‌های پیچیده قرمز: پورفیروموناس جینجیوالیس، تانرلا فورسیتیا، ترپونما دنتیکولا
– پرووتلا اینترمدیا
– پورفیروموناس اندودونتالیس
– یوباکتریوم
بر اساس اظهارات ویکیویچ و همکارانش در سال ۲۰۱۳ در تحقیق «آیا بهداشت دهان و دندان با بره موم امکان پذیر است یا خیر؟ طب جایگزین و مکمل مبتنی بر شواهد»، اندازه‌گیری مقدار مولفه‌های ناپایدار گوگرد در هوای بازدم با استفاده از تنفس‌سنج نشان می‌دهد که بره موم، بوی بد دهان را کاهش می‌دهد.
درمان دندان درد با بره موم
بره موم خام و تمیز را بجوید تا حالت آدامسی پیدا کند. سپس آن را روی دندان دردناک قرار دهید، درد تسکین می یابد.
درمان زخم های دهانی با بره موم
طبق تحقیقات انجام شده در انگلستان در سال ۱۹۹۵ توسط فیلیپ واندر با استفاده از عصاره بره موم ۵۰ درصد، زخم های دهانی، آسیب های دندانی و ضایعات التهابی و زخم های دردناک را درمان کرده است. در این درمان عصاره بره موم به صورت مستقیم و روزی چند بار روی نواحی دردناک و زخم ها مالیده شد و زخم ها در عرض دو روز بهبود یافتند.
