مزیت‌های درمانی زهر زنبور عسل، بخصوص در درمان بیماری‌های مفصلی و استخوانی در انسان‌ها و حیوانات، از زمان‌های گذشته شناخته شده است. متأسفانه تنها در برخی کشورها، بخصوص در چین، کره جنوبی، جمهوری چک و رومانی، از این ماده استفاده می‌شود، بطوریکه در این کشورها درمانگاه‌های کامل برای انجام درمان به روش زنبوردرمانی احداث شده‌اند. زهر زنبور را می‌توان بصورت نیش طبیعی زنبور، تزریق، پماد، استنشاقی و قرص مصرف نمود.
ایمونوتراپی بوسیله زهر زنبور در بسیاری از کشورهای اروپایی و در ایالات متحده آمریکا انجام شده است. این روش در کاهش حساسیت آلرژیک (موضعی و سیستمی) در افراد و به مرور زمان بسیار مفید است و مشخص شده است که ریسک واکنش‌های سیستمی در افراد مبتلا به آلرژی به نیش زنبور را تا بیش از ۹۵ درصد کاهش می‌دهد.
بنابراین جواب این سوال «خیر» است! ما در حال حاضر نمی‌توانیم درمانی با استفاده از زهر زنبور برای بیماری‌های تحلیل عصبی دریافت نماییم. اگرچه، در حال حاضر توجه علمی زیادی به خواص دارویی زهر زنبور وجود دارد و هم‌اکنون استفاده از آن برای ایمونوتراپی با نتایج بسیار خوب آغاز شده است و به زودی قادر به استفاده از آن برای سایر بیماری‌ها خواهیم بود.
نشانه های هشداردهنده حساسیت:
- نامنظم بودن لبه پایول در نقطه گزش
- افزایش قطر پایول به بیش از ۲ سانتی متر
- تورم آشکار خارش و بثورات در بیرون از ناحیه ی گزش
- احساس طعم نشاسته در گلو
- سرفه های ناگهانی
- اشک ریختن
- ورم ملتحمه
- سردرد، سرگیجه و بالا رفتن دمای بدن
چنانچه هر یک از این نشانه ها دیده شود، باید زنبور درمانی را متوقف و آن را با دوره ۱۰ روزه آنتی هیستامین جایگزین ساخت. زنبوردرمانی را می توان پس از وقفه ای ۱۰ روزه تکرار کرد. با این وجود این کار را باید با دقت تمام انجام داد و اگر هر یک از علائم آلرژی از نو بروز کرد، می بایست بی درنگ درمان را متوقف ساخت.
آلرژیک، کمک های اولیه مشتمل بر بیرون کشیدن نیش از بدن، در صورت بروز واکنش مالیدن الکل اتیلیک ۷۰٪ بر روی نقطه ی گزش، قرار دادن پانسمان سرد بر روی پوست و مصرف آنتی هیستامین است.