بر اساس مطالعه دانشمندان خدمات تحقیقات کشاورزی وزارت کشاورزی ایالات متحده، زنبورهای عسل نسبت به زنبورهای بامبل به تکه‌های گل خود وفادارتر هستند تا گرده و شهد بیشتری جمع‌آوری کنند.
به گزارش خبرنگار بین الملل مجله زنبورداران پیشرو؛ به طور کلی، 76 درصد از زنبورهای عسل در این مطالعه، در مقابل تنها 47 درصد از زنبورهای بامبل شرقی، همان قطعه گل‌های یونجه را ملاقات کردند.
اما اندازه اهمیت دارد، مخصوصاً برای زنبورهای عسل. آنها به قطعه‌های گل بزرگتر وفادارتر بودند، در حالی که احتمال بازگشت زنبورهای عسل به تکه گل تحت تأثیر اندازه تکه قرار نمی‌گرفت. قطعه‌های بزرگ در این مطالعه تقریباً 15 در 15 یارد بود (14 متر در 14 متر) که در هر کدام 225 بوته کاشته شده بود، بیش از دو برابر تعداد تکه‌های کوچک که حدود 10 در 10 (حدود 9 متر مربع) یارد با 100 بوته یونجه بودند.
برای وفادار ماندن به یک مکان خاص، یک حشره یا حیوان به خاطرات قابل اعتماد نیاز دارد که آنها را قادر می‌سازد در مناظر پیچیده حرکت کنند و دوباره به همان مکان بازگردند. Johanne Brunet بوم شناس توضیح داد که زنبورهای عسل و زنبورهای بامبل این توانایی را برای بازگشت به مکان‌های بازدید شده قبلی را دارند، بنابراین باید فاکتورهای خاص دیگری برای توضیح تفاوت در وفاداری بین این دو گونه وجود داشته باشد.
تفاوت‌ها در وفاداری زنبوران عسل می‌تواند نتیجه رفتار اکتشافی‌تر آنها در جستجوی شهد و گرده باشد – تمایل آنها به سرمایه‌گذاری جداگانه در جستجوی علوفه، اغلب بازدید از بیش از یک نوع گل در هر دوره جستجو – در مقایسه با سیستم ارتباطی پیشرفته‌تر زنبورهای عسل – رقص تکان دادن معروف زنبورها. جستوگران هنگام بازگشت به کندو رقص را اجرا می‌کنند تا مکان منابع غذایی ارزشمند را با دیگران به اشتراک بگذارند. زنبورهای بامبل این کار را نمی‌کنند.
برونت گفت: «بنابراین وفاداری بیشتر زنبورهای عسل نسبت به زنبورهای بامبل، ممکن است نشان دهنده بیزاری بیشتر از خطر باشد، چه از نظر هدر دادن انرژی و منابع یا رویارویی با شکارچیان».
برونت تصریح کرد: هرچه درک بهتری از ویژگی‌هایی که باعث وفاداری لکه‌ها در گرده افشان‌های مهمی مانند زنبورهای عسل داشته باشیم، زنبورداران، تولیدکنندگان و زیست شناسان حفاظتی بهتری قادر خواهند بود از سلامت گرده افشان‌ها حمایت کنند و همچنین نیاز ضروری کشاورزی به گرده افشانی محصولات برای تولید را تامین کنند.
اما پیامدها بسیار فراتر از آن است. به عنوان مثال، الگوی گرده افشانی می‌تواند تأثیرات بالقوه‌ای بر جریان ژن داشته باشد، روشی که در آن مخزن‌های ژنی دو جمعیت مجزا از یک گونه با هم ترکیب می‌شوند. برونت گفت: «وفاداری کمتر زنبورهای بامبل می‌تواند به جریان ژنی بالاتر در میان تکه‌هایی که بازدید می‌کنند تبدیل شود و احتمال بیشتری برای زنبورهای بامبل ایجاد کند تا ژن‌ها را در فواصل طولانی‌تر جابجا کنند.» «جریان ژنی بالاتر در جمعیت‌های گیاهی در محیط طبیعی، تنوع ژنتیکی آنها را همگن می‌کند».