اثر آنتی اکسیدان تعدادی از فلاونوئیدها 200 برابر قویتر از ویتامین E است، که خود ویزگی‌های ضد اکسیدان چشمگیری دارد. فلاونوئیدها می‌توانند جلوی اکسید شدن چربی‌ها را بگیرند و بدین شکل از حذف آنها توسط فاگوسیت‌های بزرگ(گلبول‌های سفید خون که باکتری و دیگر ذرات مضر را می‌بلعند )جلوگیری نماید.در واقع چربی‌های اکسید شده توسط این درشت خوارهای بزرگ از گردش خون حذف شده که سرانجام از میزان کلی چربی می‌کاهد.
فلاونوئیدها نه تنها از توان کنترل این تجمع تدریجی ضایعات چربی در رگ‌های خونی بدن برخودارند، بلکه همچنین می‌توانند آن ضایعات را از بدن حذف کنند. هرچند فلاونوئیدهای موجود در چای سبز کمتر از فلاونوئیدهای گرده جذب می‌شوند، با این همه باز هم اثر حفاظتی چشمگیری بر روی سرخرگ‌ها دارند.
این اثر در پیشگیری از بیماریهایی اهمیت می‌یابد که بیشتر با بالا رفتن سن بروز می‌کند به ویژه سرطان و به خصوص انواعی از سرطان که با مصرف چربی‌های اشباع شده در ارتباط هستند مانند سرطان‌های پروستات، پستان و کولون. این اثر آنتی اکسیدانی بر روی چربی‌ها به حالت هم افزایی با ویتامین Eو کاروتنوئیدها عمل می‌کند.در موش‌های صحرایی و خانگی، کرستین و روتین سرطان کولون به طور مصنوعی تحریک شده را مهار می‌کند.
علاوه بر این، چندین فلاونوئید در حفظ انعطاف پذیری سیاهرگ‌ها نقش دارند و در پزشکی برای درمان سیاه رگ دچار واریس و هموروئید به کار می‌روند.آنها می‌توانند به کاهش آثار زیانبار جیره ی غذایی سرشار از گوشت و چربی‌های اشباع شده کمک کنند، زیرا معمولا این مواد را خیلی بیش از میزان مورد نیاز مصرف می‌کنیم.به دلایل اجتماعی و مرتبط با کار یا صرفا به خاطر راحتی ما گرایش داریم که نیاز‌های واقعی بدنمان را نادیده بگیریم.
فلاونوئیدهای موجود در گرده
فلاونوئیدها ترکیبات مهم درون بره موم هستند که اغلب خواص ضد باکتریایی بره موم را به آن نسبت می‌دهند. برخی از فلاونوئیدها از لحاظ ساختاری تا اندازه‌ای شبیه هورمون استروژن موجود در بدن هستند
بر اساس آنالیزهایی که در سال 1998به وسیله فرانسیکو توماس- لورانت انجام گرفت گرده، دارای 16 فلاونوئید مختلف است.
مهمترین آنها عبارتند از:
1-میرستین 3-روتینوزین 2-میرستین 3-گلوکوزید 3-کرستین 3-سوفوروزین 4-کرستین 3-گالاکتوزید 7-رامانوزیل 5-کرستین 3-روتینوزین 6-کرستین 3-گزیلوزیل(6±1) گلوکوزید 7-کرستین 3-رامنوزیل (1±3) گالاکتوزید 8-کرستین 3-رامنوزیل (1±3)گلاکتوزین
9-کامفرول 3-گلوکوزین
10کامفرول 3-روتینوزید
11-ایزورامنتین 3-گزیلوزیل (1±6) گلوکوزید
12-ایزورامنتین 3-گلوموزید
13-فلاونوئید آگلیکون-میریستین
14-کرستین
15-ایزورامنتین
16-کامفرول
پلی فنول‌های عمده گرده شامل سه روتینوزید، میریستین و کرستین و سه گلوکوزید ایزورامنتین با این همه گرده‌ی بادام دارای تنها سه پلی فنول است شامل:
8-متوکسی کامفرول، کرستین، کامفرول -3 سوفوروزید.
نکته کلیدی این که تعداد و نوع پلی فنول‌ها به میزان فوق العاده زیادی از یک واریته ی گل به واریته گل دیگر متفاوت است..بنابراین می‌توانیم انتظار داشته باشیم که تعدادی از انواع گرده بر اساس محتوای پلی فنول‌های خود خواص ویژه‌ای داشته باشند، به نظر می‌رسد سودمندترین پلی فنول‌هایی که در گرده یافت می‌شوند فلاونوئیدها باشند.
نقش فلاونوئیدها در گرده
دو نفش مهم شناخته شده آنها مربوط به آنتی اکسیدان و جایگزین استروژن است
(یا چیزی که به با نام فیتواستروژن شناخته می‌شود).