جعبه کندو شامل 4 دیواره، یک کف و یک سقف است. در قسمت پایین و مشرف به کف دیواری جلویی کندو، سوراخی به ارتفاع ۷ میلی متر و طول ۱۰ سانتی متر به نام سوراخ پرواز تعبیه شده که‌ین سوراخ برای زنبورها حكم درب ورود به کندو یا خروج از کندو را دارد.
تخته‌ی به نام تخته پرواز به عرض ۸ سانتی متر به قسمت زیر کف و سوراخ پرواز متصل می‌شود که زنبورها پس از خروج از کندو، از روی آن به پرواز در می‌آیند و در هنگام بازگشت به کندو از آن به عنوان باند فرود استفاده می‌کنند.
کندوی جعبه‌ی دست کم دو طبقه دارد. طبقه اول که مجاور زمین یا روی سکو قرار دارد، طبقه ملكه (اتاق ملکه) نام دارد. وقتی جمعیت طبقه ملکه به حدی رسد که دو طرف ۱۰ قاب موجود از زنبور پوشیده شد، روی طبقه ملکه، نیم طبقه یا طبقه دیگری به نام طبقه یا اتاق عسل قرار داده می‌شود. در کندوهای جعبه‌ی خارجی، طبقه عسل به اندازه طبقه ملکه است، ولی در ایران طبقه عسل فضایی برابر نصف طبقه ملکه دارد که نیم طبقه نامیده می‌شود.
در کندوهای جعبه‌ی با قاب‌های متحرک، امکان برداشتن درب یا سقف کندو برای بازدید و کمک رسانی به کلنی وجود دارد که‌ین کار در انواع کندوهای محلی غیرممکن است. مزیت دیگر کندوهای جعبه‌ی بر کندوهای محلی این است که هر وقت جمعیت زنبورها زیاد شد و فضای زندگی و کار برای آنها تنگ شد، می‌توان یک یا دو طبقه روی کندو قرار داد و مشکل کمبود جا را حل کرد.
حال آنکه زنبور دار به هیچ وجه قادر به باز کردن و دیدن فضای داخلی کندوهای بومی و رفع مشکلات احتمالی جمعیت مستقر در آنها نیست. درون هر طبقه کندو ۱۰ قاب به طور آویزان قرار می‌گیرد، به طوری که فاصله ضلع پایینی قاب با کف کندو فقط ۲ سانتی متر است.