نشریه عسل درمانی – شماره 20
اخیرا با پیگیری رئیس و دبیر گروه حکمت، طب اسلامی و طب ایرانی فرهنگستان علوم پزشکی ایران و دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو، کرسی تاریخ طب سنتی ایران در این سازمان بین المللی (یونسکو) تاسیس شد. این خبر خوب و اقدامی شایسته است که تاسیس کرسی تاریخ طب سنتی ایران به ریاست علی اکبر ولایتی، رئیس گروه حکمت، طب اسلامی و طب ایرانی فرهنگستان علوم پزشکی ایران و با تلاش و پیگیری مستمر محمدرضا شمس ارکانی، دبیر این گروه و عضو پیوسته فرهنگستان و سعدالله نصیری قیداری، دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو ایران، پس از چهار سال مورد تایید و تصویب نهایی یونسکو قرار گرفت.
کشور ما در زمینه طب سنتی جایگاه ویژه‌ای دارد و این دانش از سالها پیش توسط دانشمندان بزرگی چون بوعلی سینا، الحاوی، جرجانی و… در دنیا مرسوم شده و کماکان آموزه‌های ارزنده آن نزد تک تک ایرانیان وجود دارد. بسیاری از این آموزه‌ها با پیشرفت علوم مختلف و دانش پزشکی به اثبات رسیده است. حتی برخی از این آموزه‌ها را مردم به عنوان فرهنگ بومی و منطقه‌ای و حتی ملی پاس می‌دارند. وقتی به علل آن باز گردیم و با دانش امروزی، شواهد و قرائن و دانسته‌های پزشکی مقایسه می‌کنیم در می‌یابیم که طب سنتی در درون خود سبک زندگی و علم سلامت زیستن را به مردم می‌آموزد که همچنان از کارایی و استعداد بالقوه برای زندگی و کاربست برخوردار است. با تاسیس این کرسی توجه جهانیان به کشورمان حتی کشورهایی که پیشینه قابل اعتماد و مطرح در طب سنتی دارند مانند چین، مصر، رم، هند جلب شده و حتی این رقبا به جایگاه ایران به عنوان کشوری صاحب نظر و با پیشینه در طب سنتی در دنیا اتکا خواهند کرد.
کشور ما در زمینه طب سنتی جایگاه ویژه‌ای دارد و این دانش از سالها پیش توسط دانشمندان بزرگی چون بوعلی سینا، الحاوی، جرجانی و… در دنیا مرسوم شده و کماکان آموزه‌های ارزنده آن نزد تک تک ایرانیان وجود دارد.
بنابراین برای حفظ این اقتدار باید به چند نکته توجه کرد. اول باید یک مفاهمه فراگیر و اجماع درونی مابین پزشکان طب نوین و اطباء طب سنتی در کشور ایجاد کرد که این دو مقابل هم نیستند و در کنار همدیگر می‌توانند در جهت افزایش سطح سلامت جامعه تنها با همکاری و همدلی مدل‌های قابل قبول جهانی ارائه کنند. دو سویه این ماجرا باید تلاش کنند برای این کرسی و جهانیان مستندات قابل اتکا ارائه کنند و از راندن و تکفیر یکدیگر آن هم با نیات این خوب است و به درد جوامع کنونی می‌خورد و آن یکی بد و کهنه و جوابگوی نیازهای بشری امروز نیست، فارغ شویم.
دوم برای اینکه علم و دانش به روز برای ارائه به جهانیان داشته باشیم باید در قالب گروهی مشتمل بر پژوهشکده‌های گیاهان دارویی دانشکده‌های پزشکی، دانشکده‌های داروسازی، دانشکده‌های طب سنتی، محققان و پژوهشگران عرصه داروهای گیاهی یک نظام یکپارچه در زمینه تحقیقات، انجام آزمایش‌های بالینی، ارائه اطلاعات، آموزش و ترویج با همکاری پزشکان اتصال و همکاری نزدیک تعریف و تبیین کنیم که بتوانیم دایره المعارفی در زمینه طب سنتی به جهانیان ارائه کنیم و به اشتراک بگذاریم که مطابق پیشینه طولانی و دانشمندان مطرح این عرصه که دانش خود را در اختیارمان گذاشتند، عرضه کنیم.
سوم تعریف و تبیین مدلی از گسترش این دانش به کمک کلیه دانشجویان، محققان و پژوهشگران که بتواند مبتنی بر آموزش و ترویج شهروندان باشد و بتوان در قالب این ساختار فن آوری و دانش روز را به سایر کشورها عرضه کرد واز آن درآمد پایدار کسب کرد.
باتوجه به رویکرد کشورهای مختلف به استفاده از مواد طبیعی و دوری از مواد شیمیایی و پیش بینی کسب درآمد از توسعه بازار و کارکرد طب سنتی و داروهای گیاهی می‌توان با خلاقیت و ایجاد فرصت از این منظر ارزآوری کلان برای کشور برنامه ریزی کرد. این مدل به یک مدل بهداشتی و افزایش سطح سلامت جوامع بشری قابل عرضه است و می‌تواند درابعاد اقتصادی برای کشورمان همچون یک پروژه ملی تعریف شود.
مهندس ارشاد مرشدی (سردبیر) به امید ایرانی آباد