در فعاليت هاي يك كلني عادي دانه گرده دو عمل انجام مي دهد
1. كارگران آنها را بعنوان منابع پروتئين، ويتامين، چربي و مواد معدني مصرف ميكنند تا غدد تأمين كننده ژله رويال (غذاي نوزادان) (Broad food gland) در زنبورهاي پرستار يك ماده بسيار مغذي بنام ژله رويال ترشح ميكنند. اين ماده محتوي مقدار زيادي پروتئين است و براي تغذيه لاروهاي جوان و ملكه بكار ميرود.
2. گرده بعنوان منبع پروتئين مستقيماً براي تغذيه لاروهاي مسنتر و زنبوران نر مصرف ميشود. مصرف گرده گل كه سلول جنسي نر گلهاست و سرشار از منابع مهم پروتئيني، چربي، مواد معدني و ويتامين-هاست. علاوهبر مواد مواد ذكر شده بيشتر نيز جهت تأمين عناصر عناصر ساختماني ماهيچهها غدد و ساير بافتها استفاده ميشود.
مصرف گرده بوسيله زنبوران كارگر خيلي زود حدود 2 ساعت پس از خروج زنبورهاي جوان از سلولهاي خود شروع و در 5 روزگي حدأكثر مصرف را دارد و از اين به بعد بتدريج كم شده بطوريكه در 10 روزگي به صفر ميرسد. اين عمل با دورهي پرستاري زنبوران كارگر مطابقت دارد. اگر زنبور پرستار ناگزير باشد كه براي مدت بيشتري پرستاري را ادامه دهد به همين ترتيب تغذيه از گرده نيز ادامه مييابد كه نهايتاً تا سن 15 تا 18 روزگي از گرده گل استفاده ميكند. يك زنبور تازه از سلول خارج شده 13درصد و يك زنبور 5 روزه 5/15درصد وزن بدنش را مواد پروتئيني تشكيل ميدهد.
يك زنبور از زمان خارج شدن از تخم تا خارج شدن از سلول جهت رشد خود به 21/3 ميليگرم ازت نيازمند است كه اين مقدار ازت معادل 120 ميليگرم گرده گل ميباشد.
زنبورعسل در طول زندگي خود 140- 120 ميليگرم گرده مصرف ميكند و بيشترين مقدار دانه گرده توسط زنبوران عسل 3 تا 6 روزه در بهار مصرف ميشود. در اين دوره تغييرات داخلي نيز در بدن زنبورعسل رخ ميدهد. مقدار پروتئين در بدن زنبوران كارگر در اين دوره 70 – 60درصد و در نرها حدود 40درصد ميرسد. مواد پروتئيني بنابر احتياج از يك قسمت بدن به قسمت ديگر بدن منتقل ميشود. در زنبوران كارگر جوان غدد تأمين كننده غذاي نوزادان كه در سر قرار دارد رشد زيادي دارد. بعد از اينكه كارگران موم ترشح ميكنند و براي تأمين نيازهاي خارج از كندو به پرواز درميآيند. غدد ترشح كننده موم و ماهيچههاي پرواز به خوبي رشد كرده و در عوض غدد توليد كننده غذاي نوزاد يا ژله رويال تحليل ميرود.
اگرچه گرده يك ماده مغذي و سرشار از پروتئين است اما از نظر تركيبات متفاوت است مقدار پروتئين خام در دانه گرده بين 40 – 8درصد و متوسط آن 23درصد است. تجزيه دانه گرده براي اندازهگيري مقدار اسيدهاي آمينه نشان ميدهد كه اين ماده داراي اسيدآمينههاي اصلي براي تغذيه زنبوران عسل مي-باشد. (Eckert.1942) بيان كرد كه بطور متوسط يك كلني در سال حدود 7/56 كيلوگرم جمعآوري ميكند.