دانشمندان همبستگی مثبت بین سلامت زنبور عسل وحضور در مناطق کشاورزی را ثابت کردند

برخی تحقیقات در ایالات متحده نشان می‌دهد که حضور زنبورها در مناطق کشاورزی برای جلوگیری از گرسنگی زنبورها لازم است.
به گزارش بخش بین المللی مجله پرورش دهندگان ملکه و زنبور و به نقل از سایت فارمتینگ بوکس www.farmingux.com در مطالعه ای که در سال 2017 در ایالات متحده صورت گرفته نشان می‌دهد که سلامت کلی زنبوران عسل زمان حضور در اراضی کشاورزی بهبود می‌یابد. براساس این یافته‌ها زنبوران عسل در مناطق غیر کشاورزی سعی می‌کنند منابع غذایی کافی برای رشد نوزادان بیابند، بنابراین زنبوران کمتری پرورش می‌یابند.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که سلامت زنبور عسل با حضور در مناطق کشاورزی رابطه مثبت دارد.
البته این تحقیق قصد بیان عدم وجود ضرر ناشی از آفت کش‌ها برای زنبوران عسل را ندارد و منکر این حقیقت نیست.
دکتر محمد البراکی و همکارانش در این تحقیق می‌گویند: در فرایند پژوهش نیز گاهی حشره کش‌ها و آفت کش‌های کشاورزی موجب مرگ کلنی‌های زنبور عسل می‌شد در عین حال باید گفت اگر از این خطر صرفنظر کنیم می‌توانیم بگوییم منابع غذایی در مناطق کشاورزی غنی تر از جاهای دیگر مثل سواحل دریاها و مراتع است.
با این حال مطالعه ما نشان می‌دهد که مزایای استفاده از منابع تغذیه‌ای بهتر وغنی تر و تولید نکتار (شهد) در مناطق کشاورزی بیشتر از خطر قرار گرفتن در معرض آفت کش‌های کشاورزی است.
در طول یک سال مطالعه کلنی‌ها برای عملکرد و بهره‌وری از طریق اندازه‌گیری وزن کلنی، تولیدنوزادان و توانایی در تنظیم حرارت کندو مورد بررسی وارزیابی قرار گرفت.
تنظیم دمای مطلوب درون کندو عامل مهمی در رشد و نمو وسلامت نوزادان است که منجربه افزایش جمعیت می‌شود.
براساس یافته‌های این مطالعه، کندوها در مناطقی با پوشش گیاهی با سطح بالا تا متوسط سریعتر از مناطق ساحلی کم تراکم و غیر کشاورزی رشد و توسعه یافتند.
محققان گزارش کردند که میزان جمعیت بیشتر توان تنظیم دمای کلنی را برای رشد جمعیت بهتر می‌کند.
در همین حال زنبورها در یک محیط غیر کشاورزی قرار داشتند که برای پیدا کردن غذا درچالش تغذیه‌ای بسر می‌بردند. اگرچه در این مناطق از آلایندها به ویژه سموم و آفت کش‌ها کشاورزی اثر کمتری گزارش می‌شود ولی چشم انداز منابع خوراکی برای زنبورها پایداری ندارد.
در واقع در طول جریان این تحقیق مشاهدات و مقایسه زنبورستان‌ها در منطقه کشاورزی و مراتع (غیر کشاورزی) نشان داد مرگ و میر بر اثر کم غذایی وبی غذایی در مناطق غیر کشاورزی بیشتر است.
اختلالات و نوسانات پرورش نوزادان در محیط‌های غیر کشاورزی بسیار قابل توجه بود. همچنین در مناطق شهری نیز ریزش زنبور کمتر مشاهده شد که یک توضیح در این مورد می‌تواند تنوع گیاهان شهری و کاشت گیاهان در منازل شهروندان است که تنوع گرده در دسترس را افزایش می‌دهد.
کاهش استفاده از سموم کشاورزی راهی برای کاهش آلودگی و کاهش جمعیت کلنی‌هاست. مشخص است که تاثیر مواد غذایی و غنی بودن این منابع در سلامت زنبور عسل تاثیر بسزایی دارد بنابراین باید از سموم کشاورزی پرخطر پرهیز کرد.