اغلب وراث، به دلیل نیاز به نقدینگی، پس از فوت شخص، اقدام به فروش تمامی املاک و مستغلات فرد می‌کنند.
فرزندان شخص متوفی می‌بایست پاسخگوی طلبکاران متوفی اعم از بانک یا اشخاص حقیقی و حقوقی باشند و….
واقعیت از این قرار است که بسیاری از افراد پس از پُشت سر نهادن دوران میانسالی و ورود به دوران کهنسالی، اقدام به تنظیم وصیتنامه می‌کنند. یک وصیتنامه، سندی قانونی است که مشخص می‌کند اموال، ثروت، املاک و دیگر دارایی‌های ما، پس از فوت، صرف چه اَعمال و چه کسانی شود. بیشتر مردم نیز همسر و فرزندانشان را به عنوان وارث در جهت ضمانت آینده مالی آنها در وصیتنامه خود معرفی می‌کنند.
یکی از اصلی‌ترین دلایلی که افراد به نوشتن وصیتنامه رو می‌آورند، حفظ آرامش و اتحاد اعضای خانواده در نبود خودشان است. مسئله این است که یک وصیتنامه تنها بر اساس اموال و دارایی‌های فعلی و تحت کنترل شما تهیه می‌شود که در آن، شما توان واگذاری سرمایه، ملک و دیگر دارایی‌های خود را به اشخاص دلخواهتان خواهید داشت.
نکته‌ی جالب این است که حتی اگر متوفی، فاقد بدهی باشد، وراث وی می‌توانند سرمایه‌های فوت و اندوخته بیمه‌نامه را در یک بانک، سپرده کنند و سود ماهیانه‌ی آن را دریافت نمایند. بنابراین بیمه عمر تبدیل به جایگزین تضمین شده‌ای برای ادامه یافتن درآمدهای بیمه‌شده متوفی برای اعضای خانواده او خواهد بود.